Կար-չկար մի էլեկտրական տուն կար: Այնտեղ ոչ մեկ չէր ապրում, բայց այնտեղ սեղանին կար հեռախոս, նոթբուկ, պլանշետ, այփադ, ականջակալ և այդպես շարունակ: Բայց ոչ մեկը չգիտեր դրա մասին: Բայց մի օր մի մարդ մտնում է էլեկտրոոնային տուն և տեսնում է սեղանին հեռախոս, պլանշետ, նոթբուկ, ականջակալ, այփադ և ուրախանում: Եվ այդ մարդու անունը Դանիկ էր, իսկ ազգանունը՝ Կենդոյան: Նրան շատ է դուր գալիս այդ տունը և Դանիկը որոշում է այնտեղ ապրել: Դանիկը ապրում է այդ տնակում երկար և երջանիկ: